آتليه

مت هيگز در مورد آنچه كه لازم است قبل از آماده كردن تصاوير براي مجلات و مشتريان تجاري ديگر بدانيد را توضيح مي دهد. از عكاسي با اصول اوليه درست گرفته تا ثبت تركيب بندي هاي متنوع و استفاده از فضاي منفي در عكس ها.

امروزه پيدا كردن نشريات و مجلاتي كه ممكن است به خريد مجوز براي تصاوير شما علاقه مند باشند، از هميشه آسان تر است. با اين حال، با وجود عكاسان سراسر جهان كه براي حق كميسيون (به دست آوردن مشتري) با هم رقابت مي كنند، رقابت نيز از هميشه بيشتر است. در حين گرفتن عكس، به خاطر سپردن چيزهايي كه موسسات انتشاراتي و تجاري به دنبال آن هستند، و چيزهايي كه طراحان از آن متنفرند، بهترين شانس را براي فروش به شما خواهد داد. اينها مهمترين مواردي هستند كه بايد قبل از عكاسي در نظر بگيريد.

۱- اصول اوليه را درست درك كنيد
گوشي هاي هوشمند متوسط قادر به چاپ نتايج با كيفيت بالا مي باشند. عكس از: Matt Golowczynski ممكن است از شنيدن اين حرف شگفت زده شويد كه اين روزها حتي عكس هاي گرفته شده با گوشي هاي تلفن نيز مي توانند براي استفاده در تبليغات يا مقالات متوسط به اندازه كافي خوب باشند. در واقع، برخي از روزنامه ها به همين دليل گزارشگران خود را براي عكاسي با موبايل آموزش داده اند. شما احتمالا هيچ وقت به فايل هاي گرفته شده بر روي سنسوري با ۳۵ مگاپيكسل يا بيشتر نياز پيدا نخواهيد كرد، مگر اين كه بخواهيد از تصاوير خود به عنوان بخشي از يك كمپين تجاري بزرگ استفاده كنيد. چيزي كه از دوربين خاص شما مهمتر است اين است كه آيا اصول اوليه يك عكس خوب را به طور كامل درك كرده ايد يا نه. اول اين كه نقطه كانوني تصوير شما بايد به وضوح قابل شناسايي و در فوكوس باشد. صحنه هاي گيج كننده با سوژه غير واضح و حواس پرتي هاي متعدد براي كسي كه سعي دارد پيامي را انتقال دهد يا چيز مهمي را به طور برجسته نشان دهد، جذاب نيست. همچنين تصوير شما بايد به خوبي نوردهي شده باشد، قبل از استفاده به ويرايش اضافي كمي نياز داشته باشد، و فاقد نويز تصوير باشد كه باعث مي شود كيفيت آن پايين به نظر برسد. اگر تمام اين موارد را درست رعايت كنيد، تصاوير شما در مراحل اوليه شكست نخواهند خورد.

۲- انواع تركيب بندي ها را ثبت كنيد
فضاي بزرگ بدون حواس پرتي در سمت چپ فانوس در اين تصوير را مي توان به راحتي در پشت يك متن قرار داد. عكس از: Matt Higgs در زمينه تركيب بندي، تنوع اغلب كليد كار است. زماني كه شما براي خودتان عكس مي گيريد، يك عكس از يك سوژه يا صحنه ممكن است كافي باشد تا به آن علاقه مند شويد. با اين حال، طراحاني كه بر روي يك پروژه كار مي كنند، به طور معمول تركيب بندي ها و جهت گيري هايي را مي پسندند كه مي توانند در طراحي هاي خود با آن آزمايش كنند. چند عكس منظره بگيريد، و چند عكس پرتره، كه در برخي از آنها سوژه كادر را پر كند و در برخي ديگر المان كوچكتري در داخل كادر باشد. اگرچه نبايد مشتري ها را با يك ميليون نسخه از يك چيز يكسان بمباران كنيد، اما خوب است كه به آنها حق انتخاب بدهيد، و چند گزينه از فايل هايي كه مي توانيد پس از درخواست ارائه دهيد، داشته باشيد. يك المان كه مي توانيد در عكس هاي خود جاي دهيد، ايده فضاي منفي است. فضاي منفي يك ناحيه ساده و بدون هيچ ويژگي خاص در اطراف سوژه شماست كه توجه بيننده را از سوژه دور نمي كند. نمونه هايي از فضاي منفي مي تواند يك آسمان آبي روشن در پشت يك بالن هواي گرم شناور، يا يك ديوار سفيد تميز در پس زمينه يك پرتره باشد. اين المان هاي بدون حواس پرتي نه تنها در تضاد (كنتراست) با سوژه ها به تاثير آنها مي افزايند (و در برخي موارد بر چيزهايي مانند مقياس تاكيد مي كنند)، بلكه در استفاده هاي انتشاراتي يا تجاري نيز طراحان را قادر مي سازند تا متن هاي قابل خواندن را به طور واضح بر روي آنها قرار دهند، كه بسيار مطلوب است.

۳- تصاوير آرشيوي كلاسيك نگيريد
واقعا ديگر به اين نوع تصاوير نيازي نيست. عكس از Caiaimage/Tom Merton، Getty Images در گذشته، تصاوير اشخاصي كه به صورت تجاري مورد استفاده قرار مي گرفت، اغلب يك ظاهر صحنه سازي شده (از پيش تعيين شده) و مصنوعي داشت، و مدل ها خنده هاي بزرگ غير طبيعي داشتند و در انجام بسياري از فعاليت هاي كسل كننده افراط مي كردند. جاي تعجب ندارد كه اين نوع تصاوير ديگر رواج ندارند، و خريداران تصوير اكنون عكس هايي مي خواهند كه معتبرتر به نظر برسند. به همين دليل، سعي كنيد تصاوير اشخاص را با يك ظاهر كانديد (بي هوا – بدون ژست)، و سبك زندگي (لايف استايل) بگيريد، و مدل هاي خود را در صحنه هاي واقعي نشان دهيد كه داستان هاي روزمره اي مي گويند كه مي تواند مربوط به همه باشد. يك تكنيك خوب پايين آمدن تا سطح چشم و نزديك شدن به سوژه ها براي به دست آوردن يك تصوير صميمي تر باشد. ۴- براي فروش تصاوير خود از قبل فكر كنيد
يك صحنه برفي عالي داريد؟ تا دي ماه منتظر نمانيد تا كاري با آن انجام دهيد. عكس از: Anton Petrus، Getty Images لازم به ذكر است كه اكثر ناشران و شركت ها براي خريد تصاوير از چند ماه قبل راجب آن فكر مي كنند. اين بدين معني است كه گرچه خوب است به طور فصلي كار كنيد، اما آن منظره برفي فوق العاده احتمالا در شهريور ماه سال بعد بهتر از آذر ماه به فروش مي رود. آرشيوي از عكس هايي كه در تمام طول سال مي گيريد تهيه كنيد تا وقتي يك تصوير دوباره مورد تقاضا قرار گرفت براي عرضه آن آماده باشيد. البته، اگر تصاويري در يك ژانر قابل كنترل تر، مانند عكاسي از مواد غذايي يا اجسام بي جان بگيريد، از اين نعمت برخوردار خواهيد بود كه مي توانيد تصاوير خود را هر زماني بگيريد. بنابراين، مي توانيد عكس هاي نوروزي تان را زود تر در تابستان بگيريد. ۵- عكس ها را بيش از حد ويرايش نكنيد
اين تصوير به سياه و سفيد تبديل شده است، اما تا حدي ويرايش نشده كه صحنه ديگر واقعي به نظر نرسد. عكس از: Matt Higgs اگرچه هر تصوير به كمي اصلاح نياز دارد تا به بهترين شكل ممكن ديده شود، اما به طور معمول بهتر است كه از پردازش هاي بسيار سبك دار اجتناب كنيد، مگر اين كه بدانيد افرادي كه براي آنها كار مي كنيد، سليقه خاصي دارند (اين نوع ويرايش را مي پسندند). طراحان در صورت لزوم به نوعي در زمينه ويرايش تصاوير تجربه دارند، اما اگر چيزي جز تصاوير HDR يا تصاويري با رنگ هاي اغراق آميز به آنها ندهيد، ممكن است پا به فرار بگذارند. به ياد داشته باشيد كه در مورد ناشران و شركت ها، شما اغلب عكسي را مي فروشيد كه چيزي را نشان مي دهد كه آنها مي خواهند در مورد آن صحبت كنند، نه يك اثر هنري براي ديوار دفتر آنها. با احتياط عمل كنيد، پس پردازش خود را تميز و ساده نگه داريد، در اين صورت احتمال بيشتري دارد كه بتوانيد تصاوير خود را بفروشيد. ۶- مطمئن شويد كه تصاويرتان از لحاظ قانوني مشكلي نداشته باشند به طور معمول، شما به محض گرفتن يك تصوير مالك حق كپي رايت آن مي شويد، و از لحاظ قانوني مي توانيد آن را به هر كسي كه مي خواهيد، براي هر چيزي كه آنها مي خواهند بفروشيد. با اين حال، موارد استثنايي وجود دارد، و شما تعهد داريد كه مجوزهاي مربوطه براي يك تصوير را قبل از فروش آن بگيريد. كسب اجازه از مدل براي هر كسي كه به وضوح در تصويري قابل شناسايي است كه براي اهداف تجاري فروخته مي شود و قرار است براي تبليغات يا بازاريابي مورد استفاده قرار گيرد، ضروري مي باشد، اما براي اهداف انتشاراتي يا هنري نه (مگر اين كه باعث بدنام شدن سوژه شود). به همين دليل، هميشه خوب است كه از هر كسي كه در يكي از تصاوير شماست كه ممكن است روزي آن را به فروش تجاري برسانيد، بخواهيد كه يك فرم كسب اجازه مدل را همان موقع امضا كند. اين فرم ضروري است، حتي اگر به سوژه دستمزد پرداخت كرده باشيد و تصوير او را در يك جلسه عكاسي سازماندهي شده گرفته باشيد. اگرچه فروش عكس هايي كه تصادفا آثار داراي حق كپي رايت ديگر را ثبت مي كنند – به عنوان مثال، بيلبورد يك شركت، يا لوگويي در يك صحنه خياباني – غير قانوني نيست، اما براي اين كه قانوني باشد، نبايد در مركز توجه تصوير شما باشد. به همين دليل اغلب منطقي است كه از مدل هايي كه با آنها كار مي كنيد بخواهيد تا در صورت امكان لباس هاي غير ماركدار بپوشند.